Κατηγορίες

«Κάποιος είναι έξω!» Ένας θόρυβος είχε ακουστεί. Ένας ?ικρός γδούπος και ?ετά βή?ατα και λαχανιασ?ένες ανάσες. Ο Χρήστος πετάχτηκε σαν σίφουνας από την πολυθρόνα του. (?). Η Βικτώρια σήκωσε το κεφάλι της από το βιβλίο. «Μίλα!» είπε ?ε σιγανή φωνή. «Είναι εκείνοι που φαντάζο?αι;»
Γιατί συ?βαίνει, κάποτε, να ανοίγου?ε ένα βιβλίο και κυριολεκτικά να ?παίνου?ε ?έσα στην ιστορία ή να ξεχύνεται εκείνη από τις σελίδες του και να έρχεται να ?ας βρει. Τότε αποκαλύπτεται τι είναι στ? αλήθεια αυτό που νο?ίζα?ε για πηγάδι στην αυλή, ποια είναι η γυναίκα που γνωρίσα?ε ως προγιαγιά και, κυρίως, ποιοι εί?αστε ε?είς οι ίδιοι. Ένα ?υθιστόρη?α, δυο αντικριστοί κόσ?οι, ένα ταξίδι: από τα ακριβά προάστια της σύγχρονης πόλης στο Μαύρο Νησί του κόσ?ου της Αλάστρας. Υπάρχει γυρισ?ός;
Παλιά, όταν η Βικτώρια έβρισκε ακό?η ενδιαφέρον στα παιδικά παρα?ύθια, της αρκούσε η σκέψη του λύκου ξαπλω?ένου στο κρεβάτι της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας για να ?είνει άγρυπνη όλη νύχτα. Και ό?ως, τώρα που ένας πραγ?ατικός λύκος, και ?άλιστα δίχως νυχτικό, την τραβούσε από το ?ανίκι, η Βικτώρια έδειχνε ?ια αξιοθαύ?αστη ψυχραι?ία. Ούτε έκλαιγε, ούτε τσίριζε, ούτε χτυπιόταν. Μόνο έσερνε τα πόδια της βή?α το βή?α στα ξερά φύλλα, ?ε την καρδιά να χτυπά ξέφρενα, υπνωτισ?ένη θαρρείς από τα ?άτια του ζώου που έκαιγαν σαν ανα??ένα κάρβουνα ?έσα στο λυκόφως.
Ο Χρήστος στην αρχή είχε ?είνει άπραγος. Λες και δεν ήταν η δική του αδερφή στα δόντια του αγρι?ιού ?α κάποια ηθοποιός, που έπαιζε σε σίριαλ της τηλεόρασης. Τόσο έξω από κάθε λογική τού φαινόταν αυτή η εικόνα που έβλεπε ?ε τα ?υωπικά του ?άτια. Ό?ως, όταν το ελεύθερο χέρι της Βικτώριας τεντώθηκε ικετευτικά προς το ?έρος του, το ?υαλό του καθάρισε. Πετάχτηκε πάνω, το έπιασε και προσπάθησε να την τραβήξει πίσω. Ο λύκος γρύλισε απειλητικά και τράβηξε ακό?η πιο δυνατά. Ο Χρήστος ένιωσε την παλά?η της αδερφής του να ιδρώνει και δεν τόλ?ησε να επι?είνει. Χαλάρωσε λοιπόν την αντίστασή του και αφέθηκε και εκείνος στις διαθέσεις του ζώου. Τους πήγαινε προς το γεφυράκι.